Behandelingen

Chemotherapie, ook wel cytostatica genoemd, grijpt in op de celdeling en kan direct schadelijk zijn voor kankercellen. Daardoor worden cellen gedood of in delen vernietigd. Chemotherapie kan worden toegediend door een infuus (intraveneus), onder de huid (subcutaan) of via tabletten (per os). Daarnaast kan chemotherapie worden gecombineerd met immunotherapie. Chemo- en immunotherapie kunnen bijwerkingen veroorzaken. De bijwerkingen zijn vaak sterk afhankelijk van het middel dat wordt gebruikt, de dosering en de combinatie van middelen. Voorbeelden zijn kaalheid, misselijkheid/braken, bloedarmoede, tekort aan witte bloedcellen en/of bloedplaatjes, infecties, obstipatie, diarree of neuropathie. Niet elk middel geeft deze klachten. Chemotherapie kan in opzet curatief zijn (met als doel te genezen) of palliatief (met als doel levensverlenging en/of verbetering van kwaliteit van leven). 

Immunotherapie omvat een grote groep middelen die, net als chemotherapie, wordt ingezet om kankercellen te doden. De werking is echter anders en erg verschillend per middel of geneesmiddelgroep. Immunotherapie omvat onder andere monoklonale antilichamen (eiwitten die binden aan stoffen op de kankercel) of proteasoomremmers, tyrosinekinaseremmers en andere doelgerichte therapieën. Immunotherapie kan zowel door een infuus (intraveneus), onder de huid (subcutaan) of via tabletten (per os) worden gegeven. Immunotherapie kan ook bijwerkingen hebben, die sterk afhankelijk zijn van het middel. Voorbeelden zijn koorts, rillingen, neuropathie, maagdarmklachten, bloedarmoede, tekort aan witte bloedcellen en/of bloedplaatjes of infecties.

Bij aandoeningen als polycythemia vera (overmaat aan rode bloedcellen) of hemochromatose (overmaat aan ijzer) worden aderlatingen toegepast om het aantal rode bloedcellen en/of het ijzergehalte te laten dalen door via een prik in een ader ongeveer een halve liter bloed af te laten lopen in een zak. Dit is een veilige behandeling die al vele jaren wordt toegepast.