Spring naar inhoud

Positieve instelling helpt bij omgaan met ziekte

Aan de buitenkant zie je niks bijzonders aan hem. Maar Marc Bruins heeft al tien jaar Multiple Sclerose (MS). Hij ziet bij voorkeur de zonnige kant van het leven. De 34-jarige leraar Logistiek aan het MBO hoorde net voor zijn 25-ste verjaardag dat hij MS had.

‘Ik had al een tijdje last van een spier tussen schouder en nek. Die jeukte verschrikkelijk. Wrijven hielp maar even. Eerst dacht de huisarts aan netelroos. De zalf die ik daar voor kreeg, verdoofde de jeuk. Dus dat werkte uitstekend!

Maar toen kreeg ik op mijn werk ook klachten. Ik had steeds meer misslagen op mijn toetsenbord, voelde me ontzettend moe en gewoon niet okee. Daarna stuurde de huisarts me door naar dokter Horvath (neuroloog) in het Refaja.

Magisch spul

Na verschillende testen wilde dokter Horvath ook graag een MRI-scan bij me doen. Het duurde even voordat ik daar tijd voor had. In de tussentijd ging het steeds slechter met me. Ik liep steeds meer voorover gebogen en had steeds minder gevoel aan de rechterzijde van mijn arm. Het typen werd er ook niet beter op.

Ik kan me die dag nog zo goed herinneren. De MRI-scan was om 12.00 uur. Over het algemeen krijg je ongeveer een week later de uitslag. Maar dokter Horvath belde me twee uur later al. Op de MRI waren heel veel ontstekingen te zien. Ze wilde direct de volgende dag al starten met een stootkuur prednison. Om die ontstekingen te remmen. Nou ik kan je vertellen: het is magisch spul. Na drie dagen leefde ik helemaal op. 

Marc Bruins geniet met zijn zoontje van de kinderboerderij

Een klap

Ik ging helemaal in de actiemodus toen dr. Horvath me vertelde dat ik MS had. Zo van: wat gaan we er aan doen? Maar toen ik weer alleen in de auto zat, kwam de boodschap wel even binnen. Vooral toen ik mijn ouders en toenmalige partner moest vertellen wat er met me aan de hand was. Dan heb je wel zoiets van: waarom overkomt mij dit? Ik was net zelfstandig gaan wonen, werkte 50 uur per week. De diagnose kwam als een klap, zowel voor mij als mijn familie en vrienden. 

Goede leefstijl

Het gaat trouwens best goed met me. Ik heb standaard een verminderd gevoel rechts, maar met de medicatie die ik nu heb is het prima te doen. Een positieve instelling en een goede leefstijl helpen bij het omgaan met ziekte. In het begin staat je hoofd er nog niet naar. Dan ben je nog zo druk met het verwerken van alles. Maar uiteindelijk kom je er wel achter dat sommige dingen in je leven anders moeten.

De trigger bij mij was mijn gewicht. Niet alleen qua kleding, maar ook de dagelijkse dingen kostten me meer energie. En de pijntjes die je hebt, voel je meer. Op een gegeven moment denk je: “Wat doe ik mezelf aan?” Nu ben ik weer serieus bezig met afvallen. Ik sport een paar keer per week, en ik heb de energiedrank afgezworen.  

Leef je leven

Voor de rest leef ik gewoon mijn leven. Ik wil niet dat mensen last hebben van mijn ziekte; wil ze niet benadelen. Als het niet (meer) gaat, geef ik het zelf wel aan. Zo heb ik net, voor de eerste keer in mijn leven, een vakantie afgezegd. Want wandelen in de bergen, op oneven terrein, lukt niet zo goed meer. Jammer, ja. Maar wat moet ik anders? Het helpt niks als je maar blijft hangen in wat niet meer kan. Liever kijk ik vooruit naar wat ik nog wil en kan doen, en daar maximaal van te genieten.’

‘Het helpt niks als je maar blijft hangen in wat niet meer kan. Liever kijk ik vooruit.’

Terug naar boven