Van supermarkt naar zorg op je 59e
Durf het maar eens. Op je 59e heel ander werk zoeken. Tietsia Danhof uit Tweede Exloërmond vond het spannend, maar deed het! En nu werkt ze bij Treant als roomservicemedewerker op ziekenhuislocatie Scheper in Emmen. ‘Ik ga weer met plezier naar mijn werk.’
‘Is dit nou wat ik wil?’ Deze vraag spookte steeds vaker door het hoofd van Tietsia. ‘In de supermarkt in Musselkanaal was ik manusje-van-alles. Van belegde broodjes klaarmaken, de schappen aanvullen tot achter de kassa. Ik begon mijn werk saai te vinden en ik zag altijd dezelfde mensen.’ Tietsia ging op zoek naar een nieuw baan.

De zorg leek mij altijd al leuk
In de zorg werken leek Tietsia altijd al leuk. ‘Mijn schoondochters werken ook in de zorg. Hun verhalen over de zorg vind ik interessant en mooi om te horen. Ik kijk ook graag naar ziekenhuisseries op tv’, zegt Tietsia lachend. ‘Ik dacht: wat kan ik dan doen in de zorg? Echt zorgen is niks voor mij. Dat weet ik uit (mantel)zorgervaring. Toen een vriendin vertelde over haar werk als roomservicemedewerker bij Treant, werd ik direct enthousiast.’
Afwisseling en voldoening in 1 baan
Na twee sollicitaties bij Treant werd Tietsia aangenomen. ‘Want de aanhouder wint’, zegt Tietsia. ‘Het werk is nog veel leuker dan ik had verwacht. Het is heel afwisselend. Soms werk ik alleen, soms samen met een collega. Ik doe koffierondes, serveer eten uit en let daarbij op bijzonderheden, zoals diëten en/of voorkeuren van mensen. Ook houd ik bij hoeveel mensen eten en drinken. Ik heb veel contact met diëtisten, de keuken, verpleegkundigen en zorgassistenten. Het is snel schakelen: afstemmen, administratie doen en de juiste voeding klaarzetten. Daardoor is het nooit saai. Ook heb ik veel contact met patiënten en bezoekers.
Eten serveren met een glimlach en lolletje
Tietsia kan goed inschatten waar mensen behoefte aan hebben. ‘Een knipoog, even een lolletje of juist een hand op iemands schouder. Ik vind het belangrijk om iedereen persoonlijke aandacht te geven. Je ziet mensen dan genieten. ‘Fijn dat je er bent’, hoor ik vaak. Dat geeft mij een heel goed gevoel. Die zeven jaar tot mijn pensioen wil ik hier blijven werken.’